هدف: رخدادِ تسخیرِ سفارت ایالات متحده آمریکا به مثابه ی یک بزنگاه تاریخی؛ برای حدود چهار دهه روابط خارجی ایران را تحت تأثیر خود قرار داده است. هدف از این پژوهش آشکارسازی و توجه به تصویرسازی ژئوپلیتیک به عنوان یکی از ابزارهای آمریکا برای همراه کردن جامعه جهانی بر علیه جمهوری اسلامی ایران است. روش شناسی پژوهش: روش به کارگرفته شده در این پژوهش روش گفتمانِ انتقادیِ لاکلا و موفه است که با استفاده از مفهوم «ضدیت» به عنوان یک ابزار تحلیلی می کوشد چگونگی تلاش یک گفتمان برای شکل دادن صورت بندی هژمونتیک و بررسی وقته های آن را مورد بررسی قرار دهد. یافته ها: ایماژسازی آمریکا از جمهوری اسلامی ایران پس از تسخیر سفارت، طی فرایند تعامل پیچیده ی ژئوپلیتیک کاربردی، رسمی و عمومی و رسانه ای شکل گرفت. ژئوپلیتیک کاربردی از طریق سیاست گذاری دولتمردان در چارچـوب دکترین ها و سخنرانی های مقامات رسمـی، دیپلماسـی عمومـی و همچنین دیپلماسـی رسانه ای صورت گرفت. ژئوپلیتیک رسمی و عمومی از تعامل میان نظریه پردازان دانشگاهی، مؤسسات استراتژیک و اتاق های فکر به تلقینِ برتریِ ارزش های آمریکایی نزد افکار عمومی جهانی پرداختند. ژئوپلیتیک رسانه ای با بهره گیری از شیوه های مختلف پروپاگاندا در قالب فیلم های سینمائی به تصویرسازی منفی و دشمن محوارانه از جمهوری اسلامی مبادرت ورزیدند. نتیجه گیری: ایالات متحده آمریکا با بهره گیری از روش تصویرسازی ژئوپلیتیک و بازنمایی ایماژِ «دشمن خیالی» از ایران نزد افکار عمومی جهان بستر نفوذ و اعمال سلطه نامحسوس را فراهم می نماید. آمریکا با استفاده از سه بُعد ژئوپلیتیک رسمی، کاربرد و رسانه ای در وجوه نظامی، اقتصادی و سیاسی کوشیده است تا ایماژی دیگرگونه و خصمانه از جمهوری اسلامی ایران نزد افکار عمومی جهانی ایجاد کند.
