در این کار پژوهشی، نیمه عمر واپاشی ایزوتوپ های زوج – زوج هسته 270-298 Ds مورد مطالعه قرار گرفته اند. پتانسیل برهمکنشی بین ذره آلفا و هسته دختر به صورت مجموع پتانسیل دبل- فولدینگ، پتانسیل کولنی وانگ (Wang) و پتانسیل مرکزگرا در نظر گرفته شده است. نیمه عمر واپاشی آلفا با استفاده از مقادیر انرژی تولید شده در واپاشی( WS4Q) و تقریب WKB برای احتمال نفوذ ذره آلفا در سد پتانسیل، تخمین زده شده است. نتایج حاصل از محاسبات با نتایج بدست آمده از روش های نیمه تجربی UDL، VSS، Royer و همچنین قانون تجربی گایگر- نوتال (GN) مقایسه شده است. مطابقت خوبی بین نتایج حاصل از محاسبات تحلیلی ما و نتایج روش های نیمه تجربی ذکر شده، مشاهده می شود. برای دو ایزوتوپ 270Ds و 282Ds که دارای نیمه عمر تجربی هستند، نتایج ما نسبت به رویکردهای دیگر دقیق تر هستند. تغییرات نیمه عمر واپاشی آلفا برحسب عدد نوترونی هسته مادر را رسم نمودیم و می توان اعداد نوترونی N=162 و N=184 را به عنوان اعداد جادویی احتمالی بعد از N=126 مشاهده و معرفی نمود.