در روزهای پایانی سال 1392در پی پسروی آب دریاچۀ سد سیمره، بخشی از زمین های حاشیۀ حوضۀ دریاچه از زیر آب خارج شد. از آنجا که بخشی از رودخانۀ سیمره که اکنون تبدیل به دریاچۀ سد سیمره شده است مابین دو استان لرستان و ایلام قرار دارد، طبیعی بود که کاوش نجات بخشی در مورد تعدادی از محوطه های باستانی در هر دو استان مد نظر قرار گیرد. از جملۀ این محوطه ها، برزقاواله در استان لرستان بود. لازم به ذکر است که بخش هایی از این محوطۀ وسیع نیز پیش از این مورد بررسی و کاوش نجات بخشی قرار گرفته بود که به شناسایی آثار ارزشمندی از جمله آثار معماری و گچبری در آن منجر شده بود. با توجه به پیشینۀ موضوع، گروه های کاوش در فرصت اندک (تا بالا آمدن مجدد آب،) شروع به کاوش در محوطۀ برزقاواله کردند. یکی از این محوطه ها به نام برزقاوالۀ ( )1بود که در این نوشته تلاش بر این خواهد بود تا با معرفی آن و در ادامه با مقایسه داده های حاصل از کاوش آن با یافته های سایر بخش های محوطه (برزقاواله) شناخت کامل تری از آن حاصل شود. به همین منظور در ابتدا به تشریح موقعیت جغرافیایی محوطۀ برزقاواله و در ادامه به بیان پیشینۀ تاریخی و پژوهشی آن پرداخته ایم و در گام بعدی داده های حاصل از کاوش محوطۀ برزقاوالۀ ( )1را که هدف اصلی این مقاله است تشریح و توصیف کرده ایم و در پایان به اختصار داده های این محوطه را با آثار مشابه مقایسه کرده به جمع بندی مطالب پرداخته ایم
