خانواده نهاد مهمی است که کارکردهای اساسی در تولید نسل، آموزش، پرورش، اجتماعی شدن، ارضا نیاز جنسی، ارضا نیاز عاطفی، و حمایت اجتماعی اعضا دارد. در این میان نقش زن در خانواده کلیدی می باشد. اما پدیده هایی چون خشونت فیزیکی شوهر بر علیه زن در خانواده ضمن اینکه مانع انجام این کارکردهای خانواده می شوند باعث میشود زن نیز نتواند به ایفای نقش مهم خود بپردازد. پدیده خشونت فیزیکی شوهر بر علیه زنان با شدت کم و زیاد در همه کشورها وجود دارد این پدیده سالانه زنان زیادی را سراسر جهان مصدوم کرده و ضمن آسیب زدن به جسم و روان زنان، اعضا، هزینه های زیادی را بر زن، خانواده و جامعه تحمیل میکند. هر چه خشونت فیزیکی شوهر بر علیه زن شدیدتر باشد خسارت آن نیز بیشتر و درمان آن نیز دشوارتر است. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی نقش نگرش جنسیتی در میزان خشونت فیزیکی شوهر بر علیه زن در خانواده های تهرانی می باشد که با روش نمونه گیری طبقه ای چند مرحله ای، 398 نفر از آنان انتخاب شدند. داده ها با مقیاس تجدید نظر شده تاکتیک های تعارضی و مقیاس نگرش جنسیتی و پرسشنامه مشخصات فردی جمع آوری شد. نتایج نشان داد زنانی که نگرش CTS2 فمینیستی شدیدتری دارند خشونت فیزیکی بیشتری را از سوی شوهر تجربه کردند. پیشنهاد می شود زنان تهرانی که دیدگاه های فمینیستی شدیدتری دارند نسبت به یادگیری مهارت های حل اختلافات زناشویی اقدام کنند
