سید محمد متولی

بر اساس تحقیقات مختلفی که تاکنون انجام گرفته، اندازه گیری های انجام شده بر روی غلظت رادون موجود در آب های زیرزمینی بین 1 تا100 بکرل بر لیتر گزارش گردیده است. براساس استانداردهای موجود حد مجاز آن که توسط محیط زیست تصویب شده 11بکرل بر لیتر میباشد[4و5و6].و حدمجاز دز آن که توسط سازمان بهداشت جهانی تصویب شده100 میکروسیورت بر سال میباشد[7]. در مطالعات انجام شده در هند منابع آبی 65 روستا اندازه گیری شد و حداقل و حداکثر مقادیر 8.82 و 49.98 میکروسیورت بر سال برای دز جذبی سالانه بدست آمد[8]. همچنین در تحقیق دیگر غلظت رادون 15 نمونه در آب را که در نزدیکی گسل قرار داشت بررسی کردند و مقادیر 1.7 تا 57.7 بکرل بر لیتر را بدست آوردند[4]. در تحقیق دیگری که درکشور اسپانیا انجام گرفته غلظت 15 چشمه آب اندازه گیری شده و مقادیر بین 1.4 تا 105 بکرل بر لیتر گزارش شده است[9]. در تحقیقاتی که در ایران بر روی 36 نمونه از آب های کشاورزی در مناطق رفسنجان و انار انجام گرفته غلظت رادون و حداقل و حداکثر مقادیر را بین 0/32±0/12 و 13/90±2/45 بکرل بر لیتر گزارش شده است [10]. به علت ارتباط چشمه های آب گرم با سفره های زیر زمینی و آبهای موجود در بسترهای زیرین زمین، چشمه های آب گرم یکی دیگر ار منابع گاز رادون محلول میباشند که در صورت بالا بودن تابش آنها میتوانند دارای خطرات زیست محیطی باشند. از ایرو تاکنون تحقیقات مختلفی نیز بروروی این نوع از منبع رادون محلول در آب صورت پذیرفته است. بررسی انچام گرفته بر روی مجموعه ای از چشمه های آب گرم در ایران غلظت گاز رادون 62±8 میکروسیورت بر سال گزارش شده است[11]. در تحقیق مشابه که در کشور لهستان انجام گرفته مقدار دز جذبی برای چشمه و آب چاه در حدود 3 و 1100 میکروسیورت بر سال بدست آمده است[12]. یکی از موارد دیگر استفاده از رادون، هنگام وقوع زلزله است که گاز رادون به سطح زمین نشت پیدا میکند و از این طریق میتوان زلزله را پیش بینی کرد و همچنین بررسی گاز رادون در حالت گازی میتواند به ما در کشف معادن اورانیوم کمک کند[13 و 14].