به دلیل خصوصیات منحصر به فردی که از لحاظ مکان تخلیه ی دز برای کربن ها وجود دارد، این مطالعه به بررسی کربن تراپی تومورهای مغزی با استفاده از ابزار GEANT4 پرداخته است. برای دیدن اثر ماده ی فانتوم در محاسبات دزیمتری، سه فانتوم متشکل از بافت مغز، بافت نرم و آب در نظر گرفته شد. تومور کروی شکل در مرکز مغز در نظر گرفته شده و قله ی براگ در مرکز تومور محاسبه گردید. تفاوت مکان تخلیه ی دز برای هر سه فانتوم متفاوت بوده به طوری که این تفاوت برای فانتوم مغز و بافت نرم حدود 3 میلیمتر و برای بافت نرم و آب حدود 4 میلیمتر است. توزیع دز عمقی ذرات ثانویه نشان می دهد که فوتون ها بخش اعظم دز خود را نزدیک به سطح تخلیه می کنند، در حالی که برای ذرات آلفا و پروتون به عمق قله ی براگ وابسته است. همچنین دز تخلیه شده در تومور، بیش از صد برابر دز تخلیه شده در بافت سالم مغز و ده هزار برابر بیشتر از اندام هایی مانند غده-ی تیموس و تیروئید است. نتایج این پژوهش تایید می کند در طراحی درمان باید حداکثر تلاش برای استفاده از فانتوم های واقعی تر صورت پذیرد.
