طبیعتگردی، ارزشمندترین مظهر توسعه ی پایدار است. هدف تحقیق حاضر، ارزیابی میزان پایداری طبیعتگردی و بررسی رابطه ی تعاملی مولفه های توسعهی پایدار طبیعتگردی در مجموعه ی روستایی جواهرده رامسر بوده است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی می باشد. جامعه ی آماری تحقیق حاضر را سه گروه ذینفعان گردشگری تشکیل داده اند: جامعه ی محلی، طبیعت گردان و مسئولان. حجم نمونه لازم برای هر یک از گروهها تعداد 150 نفر (مجموعاً 450نفر) تعیین شد. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه استاندارد استفاده گردید. پایایی پرسشنامه جامعه ی محلی (792/0)، طبیعت گردان (779/0) و مسئولان (771/0) به دست آمد که مقدار مناسبی می باشد. تحلیل در دو سطح توصیفی و استنباطی از طریق نرمافزار SPSS24 صورت پذیرفت. نتایج نشان میدهد در بین تمامی مولفه های توسعه ی پایدار طبیعتگردی در مجموعه ی روستایی جواهرده رامسر، جنبه ی رابطه ای اثر منابع بر جامعه ی محلی با میانگین (5/3) مطلوبترین نوع رابطه را دارا است و همچنین نامطلوبترین نوع رابطه میان مولفه های مورد بررسی تاثیر جامعهی محلی بر طبیعتگردی مجموعه ی روستایی جواهرده رامسر با میانگین (85/1) بوده است. سایر نتایج در قالب یافته ها و نتیجه گیری ارایه شده است.
