جهان با سرعت به سمت پیچیدگی بیشتر همراه با چالش ها و تقاضاهای متنوع در حرکت است. سیاست خارجی ایران ضمن تاکید بر اصول و پایه های کلاسیک دیپلماتیک، باید برای مدیریت چالش های پیش رو برنامه داشته باشد. پویایی دیپلماسی مشروط به انعطاف پذیری نسبت به اقتضائات زمان مدرن است. فراگیری مهارت و روش های جدید برای دستگاه دیپلماسی کشور لازم و ضروری است. توسعه فعالیت های دیپلماتیک همواره با گسترش تکنولوژی همزمان بوده است. با گسترش تکنولوژی های اطلاعات و ارتباطات نسل جدیدی از تعاملات بین مردم و دولتها در سطح جهان گسترش یافته است که به آن دیپلماسی مجازی می گویند. دیپلماسی مجازی کارکرد سنتی دستگاه دیپلماسی در زمینه نمایندگی، مذاکره، ارائه گزارش، تسهیل روابط و هماهنگی بین کشورها را متحول کرده است. توجه به ابزار دیجیتالی در سیاست خارجی به یک ضرورت مهم برای دولتها تبدیل شده است. موضوعی که در این مقاله بنا داریم آن را به بحث بگذاریم نقش دیپلماسی مجازی در سیاست خارجی ایران در آسیای مرکزی است. فرضیه مطرح می کند، سیاست خارجی ایران متاثر از گسترش تکنولوژی های ارتباطات و اطلاعات نیازمند بکارگیری دیپلماسی مجازی است. با توجه به اینکه یکی از مؤلفه های تاثیر گذار بر سیاست خارجی ایران در آسیای مرکزی مقوله فرهنگ است، کاربرد دیپلماسی مجازی می تواند به پیش برد اهداف سیاست خارجی ایران در حوزه فرهنگ یاری رساند. مقاله بر اساس چارچوب مفهومی دیپلماسی فرهنگی و با روش توصیفی- تحلیلی مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.
