امنیت در خاورمیانه وضعیت پیچیده و مبهمی پیدا کرده است. با وجود تأثیر فاکتورهای متعدد بر شکلگیری ناامنی در خاورمیانه، خلأ نفوذ قدرتهای بزرگ در ایجاد ثبات و نظم در منطقه قابل تأمل است. مقاله در پی پاسخ به این پرسش است که، خلأ قدرت بزرگ چه تأثیری بر امنیت خاورمیانه داشته است؟ فرضیه مقاله مطرح میکند، با چرخش سیاست خارجی امریکا به سوی آسیا و تبدیل خاورمیانه به اولویت دوم در استراتژی امنیت ملی آمریکا، سطح واگرایی در منطقه خاورمیانه بیشتر شده است. در یافتههای مقاله به این نکته اشاره شده است که هر کدام از دو کشور ایران و عربستان تالش میکنند خلأ قدرت بزرگ در منطقه را جبران کنند و موضوع فوق منجر به تشدید رقابت بین کشورهای منطقه شده است. برای کاهش واگرایی، کشورهای منطقه نیازمند دستیابی به چهارچوب مشترک برای همکاری در سطح منطقه هستند. بررسی موضوع در چهارچوب رویکرد نئورئالیسم تهاجمی صورت گرفت. برای آزمون فرضیه، از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است
