طبق ماده٥١ (بند٤)قانون آئین دادرسی مدنی یکی از مندرجات الزامی دادخواست، تعهدات و جهاتی است که به موجب آن خواهان خود را مستحق مطالبه می داند.در برخی از مواد قانون یادشده مانند مواد۱۵و٩٨نیز به منشاء و نحوه دعوا اشاره شده است.در حقوق دادرسی مدنی منشاء، جهت،سبب و نحوه دعوا به درستی تبیین نشده است به گونه ای که با مطالعه منابع حقوقی می توان پی برد برخی از حقوقدانان منشاء و نحوه دعوا و برخی دیگر با ابداع سبب دعوا آن را با نحوه دعوا و گاه با منشاء دعوا یکی پنداشته اند.تشخیص تفاوت و درعین حال رابطه آنها با یکدیگر آثار مهمی در دادرسی به همراه دارد.به عنوان نمونه می توان تعیین کرد که ذکر کدامیک دردادخواست الزامی است.زیرا عدم تعیین آن موجب توقیف دادخواست و صدور اخطار رفع نقص خواهد بود.همچنین تغییر منشاء دعوا پس از تقدیم دادخواست امکانپذیر نبوده اما تغییر نحوه دعوا با رعایت شرایط مقرر درماده٩٨قانون آئین دادرسی مدنی ممکن است.نقص کار قانونگذار اشاره به برخی از کلمات بدون بیان معنای آن می باشد زیرا در حقوق دادرسی هر کلمه یا عبارتی آثار حقوقی خاص خود را دارد.دراین تحقیق تعهدات و جهات و در عین حال منشاء،واژه ابداع شده سبب و نیز نحوه دعوا به زبان ساده و روشن تبیین شده است.
