یکی از مهم ترین دغدغه های نظام آموزشی کشور چیستی و چگونگی تولید و عرضه ی محتوای آموزشی دینی و قرآن و برنامه ریزی برای انتقال صحیح محتوای یادشده به دانش آموزان مقطع ابتدایی است. از طرفی، دوران ابتدایی مهم ترین مرحله در راستای شکل گیری شخصیت دانش آموزان و از حساس ترین مقاطع سنی آنان است. وانگهی، بنا بر نظر کارشناسان امر، این دوران بهترین زمان برای انس بیشتر دانش آموزان با متون دینی و قرآن کریم است. بنابراین، اهمیت آموزش در دوران تحصیلی ابتدایی و نیز شکل گیری شخصیت انسانی در مرحله ی کودکی و تلاقی این دو، حاکی از نقش توامان و فوق العاده ی شان در حیات انسانی شخص و بالتبع زندگی اجتماعی اوست. پژوهش پیش رو، با هدف بررسی نقش و اهمیت محتوای آموزشی دینی و قرآن به دانش آموزان مقطع ابتدایی در حصول تربیت دینی و توجه به نقش دوران کودکی با ابتناء بر آموزه های دینی، به روش توصیفی تحلیلی سامان یافته و به این نتایج دست یافت که؛ عواملی مانند: برنامه های درسی، معلمان، محیط آموزشی، اهمیت تربیت دینی، نقش الگومحور قرآن و سیره ی اهل بیت علیهم السلام در حصول تربیت صحیح و اثرگذار، فرصت ها و آسیب های موجود در نظام آموزشی، در فرایند آموزشی دارای نقش تاثیرگذار بوده و لازم است که برنامه های آموزشی این دوران مورد توجه ویژه قرار گیرند.
