محصور کردن بتن به علت جلوگیری از کرنش جانبی آن باعث افزایش در مقاومت فشاری، سختی و شکل پذیری می گردد. محصورشدگی بتن به دو روش فعال و غیرفعال صورت می گیرد. در روش محصور شدگی غیر فعال هیچ فشار جانبی اولیه ای بر بتن قبل از اعمال نیروی محوری وارد نمی گردد. در این وضعیت، اتساع بتن پیش از آغاز محصور شدگیِ موثر باعث ایجاد ریز ترک هایی در بتن می گردد که منجر به تنزل در بهبود رفتار فشاری بتن محصورشده می شود. در محصورشدگی فعال، بتن از همان ابتدای بارگذاری تحت فشار جانبی قرار دارد. این پیش تنیدگی مانع از ایجاد ریز ترکهای زودهنگام در بتن محصور شده می شود و بنابراین باعث افزایش بهبود در خصوصیات فشاری بتن می گردد. این پژوهش روشی ابداعی جهت مدلسازی اجزای محدود توسط برنامه آباکوس برای ستون های بتنی محصور شده با فولاد (STCC) با محصورشدگی فعال تحت بار محوری فشاری ارائه می کند. برای نیل به این هدف، شانزده نمونه ستون کوتاه STCC آزمایشگاهی به منظور صحت سنجیِ مدل غیرخطی اجزای محدود سه بعدی مورد استفاده قرار می گیرد که در آن نتایج مقاومت فشاری در نقاط تسلیم لوله فولادی، نقطه اوج، نقطه گسیختگی و همچنین مودار تنش کرنش محوری و محیطی بررسی می شوند. همچنین، یک مطالعه پارامتری به منظور بررسی تاثیر مقاومت فشاری بتن، ضخامت لوله فولادی و تراز پیش تنیدگی بر رفتار فشاری ستون های STCC انجام می گیرد.
