تحقیقات نشان داده است که میلگردهای FRP در مقایسه با میلگردهای فولادی در بیشتر موارد مقاومت پیوستگی کمتری از خود نشان میدهند هر جا پیوستگی تامین شده توسط پیوستگی شیمیایی بین میلگرد و بتن اصطکاک بین سطح میلگرد و بتن اطراف و درگیری مکانیکی بین آج میلگرد و بتن کافی نباشد، میتوان از خم کردن میلگرد با چسباندن است به طول میلگرد استفاده کرد. از آن جایی که خم کردن میلگردهای FRP با محدودیتهای زیادی همراه است. چسباندن بست در طول میلگرد توسط محقیق به منظور بهبود رفتار پیوستگی و تامین طول مهار لازم در مواردی که با طول مهار زیاد نیاز است پیشنهاد شد. در حال حاضر اطلاعات کمی در مورد پیوستگی میلگردهای FRP به خصوص هنگامی که از بست در طول آن استفاده شود وجود دارد و آیین نامه های معتبر هنوز روابطی در این خصوص ارائه نکرده اند، در نتیجه تحقیقات جامع در این زمینه نیاز است. در اکثر تحقیقات گذشته از آزمایش بیرون کشیدگی استفاده است که نسبت به اعتبار نتایج آن در تعیین رفتار پیوستگی در تیرها تردید وجود دارد و بهتر است برای حصول نتایج واقع بینانه تر از آزمایش تیر استفاده شود. هدف از تحقیق حاضر ارزیابی رفتار پیوستگی میلگردهای GFRP با بستهای مکانیکی در بتن از طریق انجام مجموعه ای از آزمایشهای پیوستگی تیر و بیرون کشیدگی در این تحقیق رفتار پیوستگی میلگردهای GFRP آجدار با بستهای مکانیکی به صورت آزمایشگاهی در دو مرحله مورد ارزیابی قرار گرفت. متغیرها شامل نوع بست تعداد بست قطر میلگرد GFRP ۸ و ۱۲ میلیمتر)، مقاومت فشاری بتن (۲۵) و ۴۵ مگاپاسکال)، طول بست ۲۰ و ۴۰ میلیمتر و ضخامت بست ۲٫۵ و ۵ میلیمتر) و نوع آزمایش پیوستگی (آزمایش تیرا و آزمایش بیرون کشیدگی) بود. مهمترین پارامترهای مورد بررسی شامل ماکزیمم تنش انتقال یافته در میلگرد (بیشترین تنش تحمل شده در میلگرد در طول آزمایش شیب اولیه نمودار تنش انتقال یافته لغزش و مقدار تنش در آستانه لغزش میلگرد بودند. در مرحله اول ۸ نمونه تیر شامل نمونه های بدون بست، با بست پلی اتیلن، با آلومینیومی و با بست فولادی در بتن با مقاومت فشاری ۴۵ مگاپاسکال با دو نمونه مشابه از هر کدام ساخته شد. از مشخص شدن بست فولادی به عنوان بهترین پست در مرحله دوم آزمایش اثر تعداد بست فولادی طول بست ضخامت بست قطر میلگرد و مقاومت فشاری بتن مورد بررسی قرار گرفت نتایج مرحله اول نشان داد استفاده از هر سه نوع بست ،فولادی آلومینیومی و پلی اتیلن به کار برده شده در آزمایش باعث افزایش تنش انتقال یافته در میلگرد میشود که پست فولادی بهترین عملکرد را دارا بود. نتایج مرحله دوم نشان داد که با افزایش تعداد پست فولادی، تنش انتقال یافته در میلگرد GFRP با سرعت بیشتری افزایش می یابد. همچنین مشخص شد پستهای فولادی به کار رفته در این تحقیق با طول و ضخامتهای مختلف باعث بهبود رفتار پیوستگی میشود و افزایش طول افزایش طول پست تاثیر بیشتری در بهبود رفتار پیوستگی در مقایسه با افزایش ضخامت بست دارد.
