استفاده از بتن در احداث انواع سازههای دفاعی از دیرباز به طور گسترده مرسوم بوده است. با این وجود فقدان تحقیق در مورد مقاومت بتن الیافی درجه بندی شده در برابر ضربه پرتابه درک عملکرد آن را در چنین شرایطی محدود میکند که این عملکرد برای سازه های نیاز به حفاظت بالا ، ضروری است. در این تحقیق رفتار فشاری و همچنین عملکرد نمونهها تحت اثر ضربه با استفاده از تفنگ گازی احتراقی دو مرحله ای و دستگاه گوی افتان به صورت آزمایشگاهی ارزیابی شده است برای این هدف، ۱۲ طرح اختلاط ساخته شد که متغیرهای اصلی جایگزینی سنگدانه مگنتیت (با عیار ۵۵٪) با سنگدانه معمولی، کسر حجمی مختلف الیاف فولادی و استفاده از دو نوع الیاف فولادی ۳ بعدی و ۵ بعدی بود الیاف ها در پنج کسر حجمی ۱۰/۷۵۰۰/۵، ۱/۲۵ و ۱/۵ درصد استفاده شد و نمونه هایی با ابعاد ۷/۵×۴۰×۴۰ سانتی متر، بصورت درجه بندی شده (۳لایه) آماده و جهت بررسی عملکرد تحت آزمایشات ضربه و نفوذ با استفاده از دستگاه تفنگ گازی و گوی افتان قرار داده شد. پارامترهای مورد ،بررسی مقاومت فشاری ،نمونهها، سطح تخریب، حجم تخریب عمق نفوذ و همچنین مقایسه عملکرد الیاف ۳ بعدی و ۵ بعدی تحت اثر برخورد پرتابه مکرر بوده است. پس از بررسی نتایج آزمایشات در نمونههای ساخته شده برای دستیابی به نتایج بهینه، تاثیر افزودن الیاف فولادی به نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نمونههای بتنی حاوی الیاف ۳ بعدی و ۵ بعدی با نمونه های عاری از هر گونه الیاف مقایسه شد. نتایج مطالعات آزمایشگاهی نشان داد که استفاده از سنگدانه مگنتیت به جای سنگدانه معمولی باعث افزایش ۶۱ مقاومت فشاری بتن شده است. نتایج بدست آمده از گوی افتان نشان داد که با افزایش درصد حجمی کل الیاف به خصوص بالا بردن میزان الیاف در لایه های بیرونی سطح) (برخورد میزان مقاومت در برابر ترک خوردگی و جذب انرژی حدود ۱۰۰ درصد بهبود یافته است لازم به ذکر است که هندسه الیاف در جذب انرژی با دستگاه گوی افتان تاثیر زیادی نداشته است. استفاده از الیاف فولادی ۳ بعدی با درصد حجمی کل ۱ با درجه بندی ۱/۵۰۰،۱/۵٪ باعث بهبود ۷۶ درصدی مقدار نفوذ و همچنین کاهش ۸۵ درصدی حجم خرابی شد علاوه براین استفاده از الیاف فولادی ۵ بعدی با درصد حجمی کل ۱ با درجه بندی ۱/۵ ، ۰ ، ۱/۵٪ باعث بهبود ۵۰ درصدی نمونه تحت اثر نفوذ گلوله شد و همچنین کاهش ۶۱ درصدی حجم خرابی تحت اثر برخورد ،گوی در مقایسه با الیاف ۳ بعدی شد.
