در استنباط آماری کلاسیک معمولا براساس اطلاعات نمونه و به کمک برآوردگرهای معمول مانند برآوردگر ماکسیمم درستنمایی به برآوردیابی پارامتر نامعلوم جامعه می پردازند. در رهیافت بیزی، یک توزیع پیشین برای پارامتر نامعلوم درنظر گرفته و با ترکیب آن با اطلاعات نمونه ای به برآوردیابی بیزی می پردازند. در بعضی از موقعیت-های کاربردی، اطلاعاتی در مورد پارامتر نامعلوم به صورت یک حدس نقطه ای در اختیار است. در این مقاله به برآوردیابی انقباضی بیزی پارامتر توزیع نمایی و مقایسه رفتار آن با برآوردگر ماکسیمم درستنمایی تحت تابع زیان البیاتی پرداخته می شود. همچنین نتایج به داده های سانسورشده نوع دوم تعمیم داده می شود.
