گرافن اکساید به دلیل خواص منحصربه‌فردی که دارد، به‌عنوان فاز پراکنده در نانوکامپوزیت‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد. از طرفی پخش و توزیع یکنواخت گرافن اکساید در فاز پیوسته ملزم به استفاده از روشی مناسب برای سنتز نانوکامپوزیت می‌باشد. به همین دلیل از روش تبخیر حلال ( استفاده از ضد حلال) استفاده شد. دراین فرآیند میکرو کپسول‌هایی با دیواره حاوی گرافن استفاده می‌شود. بطوریکه از اپوکسی جامد و غلظت‌های مختلف گرافن اکساید (1/0، 3/0 و 5/0 درصد وزنی) به‌عنوان پوسته و از عامل پخت 1-متیل ایمیدازول به‌عنوان هسته استفاده شد. سپس میکروکپسول های آماده شده با غلظت‌های 20، 25 و Phr30 به رزین اپوکسی مایع اضافه شد، تا نانوکامپوزیت گرافن اکساید/ رزین اپوکسی سنتز شود. در ادامه تأثیر غلظت گرافن اکساید، غلظت میکروکپسول و دمای پخت رزین اپوکسی حاوی عامل پخت نانوکامپوزیتی بر خواص دینامیکی مکانیکی حرارتی مورد بررسی قرارگرفت. آزمون DMTA نشان داد که با افرایش غلظت گرافن اکساید (5/0درصد وزنی) مدول ذخیره‌ای 17% و دمای انتقال شیشه‌ای 8% افزایش یافت. با افزایش غلظت میکروکپسول، غلظت عامل پخت افزایش‌یافته و اتصالات عرضی نیز افزایش و در نتیجه مدول ذخیره‌ای افزایش می‌یابد. همچنین با افزایش دمای پخت رزین اپوکسی از 130 به 170 درجه سانتیگراد، تعداد اتصالات عرضی بر واحد حجم‌افزایش و حجم آزاد سامانه پخت شده کاهش پیدا می‌کند، در نتیجه دمای انتقال شیشه‌ای با افزایش دمای پخت، افزایش 11 درصدی را نشان می‌دهد.
