مریم مهاجرانی

در این تحقیق بررسی اثر عصاره ی غنی فلاونوئیدی گیاه انجیر (Ficus carica L.)بر آنزیم α-آمیلاز باکتریایی انجام شد. برای این منظور برگ و میوه انجیر از شهرستان چالوس جمع آوری شدند و از این دو بخش عصاره غنی فلاونوئیدی استخراج گردید. سپس پارامترهای سینتیکی آنزیم α- آمیلاز در مجاورت این عصاره ها اندازه گیری شد. محتوای فلاونوئیدی کل عصاره ها اندازه گیری گردید و میزان تاثیر این عصاره ها بر فعالیت آنزیم α- آمیلاز تعیین گردید. از آکاربوز به عنوان مهار کننده ی استاندارد آنزیم و از کوئرستین به عنوان استاندارد در اندازه گیری مقدار فلاونوئید ها استفاده گردید. سنجش اثر عصاره ها بر روی آنزیم نشان داد که عصاره ی میوه انجیر اثر بیشتری نسبت به عصاره ی برگ آن در مهار آنزیم داشته و مقادیر IC50 برای آکاربوز که به عنوان کنترل مثبت برای فعالیت آنزیم α- آمیلاز می باشد معادل mg/ml 112/0؛ عصاره فلاونوئیدی برگ mg/ml 029/2، عصاره فلاونوئیدی میوه mg/ml 195/0 و کوئرستینmg/ml 071/0 بدست آمد. طبق سنجش های انجام شده به روش لاینویور- برک، مقادیر(mM) Km و (mM/min) Vmax برای آنزیم بدون مهار کننده به ترتیب (mM)80/321 و (mM/min) 0193/0، در حضور عصاره میوه به ترتیب (mM) 488/551 و(mM/min) 0181/0 و در حضور عصاره برگ به ترتیب (mM) 518/991 و (mM/min) 0165/0 بدست آمد و مهار آنزیم توسط هر دو قسمت گیاه از نوع مهار رقابتی تعیین گردید. اندازه گیری فلاونوئید کل به روش رنگ سنجی آلومینیوم کلرید انجام شد و مقدار فلاونوئید کل عصاره ی برگ برابر با gEQ/ml µ 5/53 (معادل میکروگرم کوئرستین در هر میلی لیتر عصاره) و عصاره میوهg EQ/ml µ 52/2 (معادل میکروگرم کوئرستین در هر میلی لیتر عصاره) می باشد. مقدار فعالیت آنزیم بدون مهار کننده U/ml31/0 گزارش شد. با توجه به میزان IC50 و نتایج حاصل از آزمایش می توان عصاره فلاونوئیدی این گیاه را مورد مناسبی برای استفاده های درمانی جایگزین ترکیبات شیمیایی پیشنهاد کرد.