توسعه رو به رشد و وسیعتر شدن شهرها سبب شده تا سایت های صنعتی که در خارج از شهرها قرار داشتند با گذشت زمان به بخشی از بافت شهر تبدیل شده و موجب بروز مسائل و مشکالت متعددی گردند که برای حل شدن آنها می توان با باززنده سازی بناها که خود نوعی پاسخ به پایداری محیطی است عالوه بر استفاده بهینه از فضای گسترده و موقعیت مناسب مجموعه، از ویرانی و متروک ماندن آن نیز جلوگیری کرد. این سایت ها که با نام زمینهای قهوهای نیز شناخته می شوند فرسودهاند و به تبع آن نیازمند تغییرات زیاد در فضای کالبدی خود می باشند البتهدرباززنده سازی حفظ تمامیت کالبد فضا بر حفظ بنای فرسوده و ناکارآمد ارجحیت دارد. اگر این مناظر باززنده سازی شوند می توانند نقاط اتصالی از پیوستگی مفهوم و هویت شهر را نیز به دنبال داشته باشند. در این پژوهش که به روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفت در مرحله ی اول سعی بر شناسایی زمین مناسب برای طراحی موزه تخصصی نساجی در شهر قائمشهر به روش تحلیل سلسله مراتبی AHP شد و پس از انتخاب زمین مناسب، در مرحله ی دوم با مشخصشدن نتایج چگونگی برخورد عوامل باز زنده سازی شامل تخریب تبدیل حفظ اصالت ظرفیت تکرار شونده محیط زیستی مرمت محیط زیستی و توسعهی مجدد و یکپارچه برای باززنده سازی زمین قهوهای نساجی قاپمشهر برای ارتقا پایداری محیطی سایت، طراحی موزه صورت پذیرفت.
