ایجاد شرایطی مطبوع و دلپذیردر تطابق با شرایط آسایش حرارتی، یکی از موضوعات مورد توجه مهندسان معمار و طراحان ساختمان است. شناخت مناسب از خصوصیات و رفتارهای انسان و عکس العمل هر جنس نسبت به شرایط حرارتی محیط پیرامون خود میتواند قدم موثری در شناخت هرچه بهنر نیازهای آنها بوده و پیرو آن معماران می توانند طراحی مناسب تری برای شرایط آسایش کاربران انجام دهند. همچنین شناخت این مهم، می تواند باعث کنترل و مدیریت هرچه بهتر دمای داخلی فضاها، و در نتیجه کنترل و بهره وری مناسب تر از انرژی و مقدار مصرف آن خواهد شد. با توجه به موارد فوق، ضرورت این نکته مهم است که حد آسایشی برای هر جنس به چه میزان بوده و این شرایط آسایشی، بنا به تفکیک جنسیت چگونه است؟ نتایج حاصل از مطالعات حاکی از آن است که بطور کلی زنان و مردان دارای ترجیحات حرارتی نسبتاً یکسانی هستند و شرایط تقریباً یکسانی را برای رسیدن به آسایش حرارتی ترجیح می دهند. اما در مجموع ابراز نارضایتی زنان بیشتر از مردان از یک محیط مشابه است. آگاهی از این موارد و اتخاذ تدابیر لازم در این جهت، می تواند در بهبود شرایط آسایش و آسایش حرارتی فضای داخلی انواع فضاهای معماری کمک کرده و با برنامه ریزی و مدیریت در میزان گرمایش هر فضا به فراخور عملکرد، توجه به شرایط جنسی و سنی افراد و دیگر موارد، در میزان مصرف انرژی نیز صرفه جویی نمود.
