نور و روشنایی در انتقال احساسات مختلف و ادراکات گوناگون به مغز نقش بسزایی دارد، که می تواند نحوه ادراک ما از ماهیت و زیبایی را تحت الشعاع قرار دهد. اما بهره گیری از احساس نور، موضوعی است که امروزه کمتر به آن توجه می شود. بنابراین پرداختن به جنبه روانشناختی نور می تواند در مباحث زیبایی شناسی و هنر جایگاه ویژه ای داشته باشد. هنر معماری در زمینه روند بهره گیری از نور طبیعی مباحث گسترده ای را به خود اختصاص می دهد. در خلال مفاهیم کلیدی معماری، نور در طراحی بناهای مذهبی از لحاظ معنوی بسیار با اهمیت بوده است. از این رو این مقاله با هدف پی بردن به چگونگی بهره گیری از نور جهت القا حس معنوی در بناهای مذهبی نوشته شده است. جهت رسیدن به نتیجه مطلوب با سیر در مذاهب گوناگون وتکیه بر روش تاریخی تطبیقی به نحوه ارتباط نور با مذاهب گوناگون خواهیم پرداخت. مسیر این فرآیند با تمرکز بر اسناد کتابخانه ای موجود و بررسی تطبیقی نور در بناهایی با مذاهب متفاوت چون مسجد، کلیسا، معبد و جمع بندی نهایی این مدارک طی شده است. در نتیجه مشخص شده است که نمود نور در بناهای مذهبی، هویت الهی آن را تحکیم می بخشد
