این پژوهش با هدف بررسی رضایت دانشجویان از بخش های سامانه آموزش 815و یادگیری الکترونیکی در دانشگاه مازندران با داده های جمع آوری شده از دانشجوی درگیر با سیستم یادگیری الکترونیک انجام شده است که از طریق روش توصیفی (درصد و فراوانی) به تعیین میزان رضایت از بخش ها و عوامل مختلف های مربوطه از پرسشنامه محقق آموزش پرداخته شده است. برای جمع آوری داده بدست آمده است. یافته ها نشان داد 0/89ساخته با روایی صوری و پایایی درصد وجود دارد. در عوامل 65رضایت کلی از آموزش الکترونیکی با مقدار دیگر این درصد متفاوت و نزدیک به رضایت کلی قرار دارد. بیشترین رضایت از محتواهای درسی ارائه شده در کلاس مجازی و کمترین رضایت از ادامۀ آموزش مجازی در شرایط حاضر وجود داشته است. با توجه به وجود فاصله با وضعیت ایده ال و انتخاب گزینه متوسط در بسیاری از شرکت کنندگان تحقیق، انتظار می رود تلاش بیشتری برای رفع مشکلات در فراهم سازی زیرساخت ها انجام شود.