محسن حاجی تبار فیروزجایی

هدف پژوهش حاضر‌، بررسی نقش تمرکز بر آموزش و بهینه سازی زمان آموزش معلم در کلاس بر عملکرد تحصیلی با میانجیگری رضایت تحصیلی می‎باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری، شامل کلیه معلمان و دانش آموزان متوسطه دوم شهر بابل می باشد که با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه‌ای دو مرحله‌ای 50 معلم و 336 دانش آموز به عنوان نمونه آماری انتخاب شده‌اند. جهت گردآوری داده‌ها، از سه پرسشنامه؛ تمرکز و بهینه سازی زمان آموزش، پرسشنامه عملکرد تحصیلی، و پرسشنامه رضایت تحصیلی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطّلاعات از ضرایب همبستگی پیرسون و مدل تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرکز بر آموزش(۰۱/۰>p، ۴۵۷/0=β) و بهینه سازی زمان آموزش(۰۱/۰>p، ۲۴۱/0=β)، معلمان در کلاس بر عملکرد تحصیلی تاثیر مثبت دارد همچنین نتایج نشان داد که رضایت تحصیلی دانش‌آموزان در تاثیر تمرکز بر آموزش (۰۱/۰>p، ۱۳۷/0=β) و بهینه سازی زمان آموزش (۰۱/۰>p، ۱۴۳/0=β) بر عملکرد تحصیلی نقش میانجی دارد.