مرتضی قربان زاده آهنگری

در این تحقیق با استفاده از تابع تئوری چگالی نانوکامپوزیت های با بستر طبیعی مورد مطالعه قرار گرفتند. در ابتدا نانولوله های کربنی در مجاورت پلیمر دکستران شبیه سازی شد. نانولوله های کربنی (8,0)، (9,0) و (10,0) با طول 25 آنگستروم در حضور مونومر دکستران به منظور بررسی اثر قطر نانولوله مورد بررسی قرار گرفتند که نتایج نشان داد که با کاهش شعاع، نانولوله کربنی همپوشانی بهتری با مونومر دکستران خواهد داشت. سپس نانولوله های کربنی (8,0)، به عنوان نانوذره پایه در آرایش های مولکولی با استفاده از عوامل فعال سطحی مختلف برای جذب بهتر مونومر دکستران با استفاده از نرم افزار سی ستا بررسی گردید. عوامل بررسی شده شامل گروه های عاملی کربوکسیل، هیدروکسیل و آمین بودند. نتایج محاسبات انرژی جذب نشان داد که عامل –NH2 با انرژی eV 497/2- اثر بهتری برای جذب دکستران نشان داده است. به علاوه نانولوله های غیر کربنی نیز در این پژوهش مورد مطالعه و مقایسه با نانولوله های کربنی بررسی شده قرار گرفتند. به این صورت که جذب دکستران نانولوله های زینک اکسید و برلیم اکسید با استفاده از نظریه تابعیت چگالی مورد بررسی قرار گرفتند. که به ترتیب برای نانولوله های زینک اکسید و برلیم اکسید برابر eV 201/0- و eV 195/0- را نتیجه داد. که با توجه به نتایج دکستران برهمکنش بهتری با نانولوله کربنی با عواما فعال سطح می باشد که بهترین نتیجه با عامل آمین بدست آمد. در نهایت محاسبات دانسیته ی حالت ها و تجزیه و تحلیل بار مولیکن برای تمامی سیتم ها انجام گردید که همسو با میزان انرژی برهمکنش سیستم دکستران/ NH2- نانولوله کربنی (8,0) بیشترین تبادل الکترونی را در طی فرآیند جذب نشان داد.