در این مقاله به مقایسه مدارهایی برای بهبود نویز فاز در اسیلاتور ها پرداخته است، در مدار اول یک روش بهینه سازی عمکرد نویز فاز اسیلاتور های LC ارائه شده که این روش بر پایه کنترل ولتاژ سورس بالک ترانزیستور های تزویج متقابل در هسته اسیلاتور می باشد و در مدار دوم یک نوسان ساز متعامد با استفاده از روش کوپلینگ متقارن بیان شده است. همچنین مدار دیگری نیز که حاصل از ترکیب ایده های استفاده شده در دو مدار قبلی می باشد، نیز در ششرایط یکسان شبیه سازی و بررسی شده است. در نهایت نیز مقایسه ای بین سه ساختار و ساختار متداول اسیلاتورهای LC صورت گرفته است و مزایای هر ساختار بیان شده است.