هدف این مطالعه تعیین اثر تمرین دوی استقامتی و یا مکمل کلسیم بر استحکام استخوان درشت نی در موش های تخمدان برداری شده بود. 41 سر موش صحرایی ماده بالغ نژاد Sprague Dawleyدر این تحقیق شرکت داشتند که 7 سر موش برای تعیین مقادیر اولیه استحکام استخوان درشت نی کشته شدند و بقیه تحت عمل جراحی تخمدان برداری قرار گرفتند و پس از 3 ماه به صورت تصادفی به چهار گروه شامل: گروه های پیش آزمون, تمرین دوی استقامتی, مکمل کلسیم و گروه کنترل تقسیم شدند. پروتکل دویدن با سرعت و مدت تعیین شده به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته روی نوارگردان بدون شیب اجرا شد. مکمل گیری کلسیم نیز به مقدار 35 میلی گرم کلسیم محلول به ازای هر کیلو گرم وزن بدن از طریق دهانی و با استفاده از گاواژ خورانده شد. برای اندازه گیری استحکام استخوان از دستگاهی به نام دستگاه هانسفیلد استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یکطرفه و t وابسته در سطح P≤0.05 تحلیل شد. نتایج نشان داد تخمدان برداری منجر به کاهش معنادار و 8 هفته تمرین دوی استقامتی و یا مکمل کلسیم باعث افزایش غیر معنادار استحکام استخوان درشت نئی شد. با این وجود, بررسی میزان استحکام استخوان درشت نی گروه ها با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه نشان داد تمرین استقامتی و همچنین مکمل کلسیم باعث افزایش قابل توجه میزان استحکام استخوان درشت نی در مقایسه با گروه کنترل با سن مشابه بود (مقدار P به ترتیب برابر است با 0.036 و 0.045), در حالی که تغییرات این شاخص بین دو گروه تمرین استقامتی و مکمل کلسیم معنادار نبوده است (P=0.609). با توجه نتایج این پژوهش می توان گفت سبک زندگی و تغذیه دو عامل مهم در بروز یا پیشگیری از پوکی استخوان است و انجام تمرینات دوی استقامتی و یا مکمل کلسیم می تواند اثر مهاری و یا برگرداننده در فرایند کاهش ناشی از یائسگی در میزان استحکام استخوان درشت نی داشته باشد