هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی یک برنامه تمرینی هدفمند بر مهارت های حرکتی دختران مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی همبود با اختلال هماهنگی رشد بود. روش پژوهش، شبه آزمایشی بود. جامعه آماری، دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهرستان زابل بودند، که با نمونه گیری داوطلبانه و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه، 30 دانش آموز انتخاب شدند. برای تشخیص همبودی این دو اختلال از مقیاس درجه بندی اسنپ، مصاحبه بالینی، پرسشنامه اختلال هماهنگی رشد و آزمون حرکتی برونینکس- ازرتسکی استفاده شد. نمره آزمون حرکتی به عنوان نمره پیش و پس آزمون استفاده شد. شرکت کنندگان به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی 18 جلسه 60 دقیقه ایی در برنامه تمرینی شرکت کرد. تجزیه وتحلیل یافته ها با آزمون کوواریانس در سطح معناداری 05/0 انجام شد. یافته ها نشان داد؛ برنامه تمرینی هدفمند بر تمام خرده مقیاس های درشت آزمون برونینکس- ازرتسکی تأثیر معناداری داشته است (05/P≤0)، اما علی رغم بهبودی همه خرده مقیاس های ظریف، فقط بر سرعت و چالاکی اندام فوقانی تأثیر معناداری را نشان داد (01/P=0). این نتایج نشان داد؛ که تمرینات بدنی هدفمند موجب ارتقای مهارت های حرکتی این دانش آموزان، خصوصاً در مهارت های حرکتی درشت، می شود.
