مقدمه: مطالعه حاضر با هدف، تعیین تاثیر متمرکز کردن توجه بر رفتار چشم آرام و دقت اجرا در مهارت پرتاب دارت می باشد. روش کار: بدین منظور 20 دانشجوی پسر مبتدی در دارت (دامنه سنی 22-19 سال) به طور داوطلبانه انتخاب شدند. ابتدا شرکت کنندگان 10 کوشش را در حالت پایه (بدون دستورالعمل توجهی) انجام دادند. سپس بصورت کانتربالانس در مجموع 20 کوشش تمرینی را در دو شرایط راهبردهای توجه بیرونی و درونی اجرا نمودند. در تمامی کوشش ها اطلاعات سیستم بینایی با استفاده از دستگاه ردیابی چشم ثبت گردید و برای اندازه گیری دقت از فرمول خطای شعاعی استفاده شد. داده ها به وسیله آزمون تحلیل واریانس درون گروهی با اندازه گیری تکراری تحلیل شد (05/0 (P=. نتایج : یافته ها نشان داد که دقت پرتاب در شرایط توجه بیرونی نسبت به شرایط پایه و درونی بهبود معنی داری یافت (001/0 P=). همچنین نتایج حاکی از آن است که، دوره چشم آرام در شرایط کانون توجه بیرونی نسبت به شرایط توجه درونی طولانی تر بود (001/0 P=). بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق می توان اینطور فرض کرد که، طول دوره چشم آرام، یکی از مکانیسم های اساسی در دقت اجرای مهارت هدف گیری در مبتدیان می باشد و متمرکزکردن توجه علاوه بر دقت اجرا بر طول دوره چشم آرام نیز تاثیرگذار است.
