کشاورزی فعالیتی است توام با ریسک،ریسکی دو جانبه که هم بر رفتار تولیدکنندگان تاثیر می گذارد و هم بر نحوه عمل بخش کشاورزی ،وجود ریسک و واکنش تولیدکنندگان نسبت به آن نیز،بر شکل و محتوی سیاست های بخش کشاورزی تاثیر دارد.در حقیقت تنوع ،عدم ثبات و ریسک سه عاملی هستند که در انگیزش و توجه سیاست گذاری در بخش کشاورزی نقش عمده دارند.عدم ثبات در درآمدهای کشاورزی و خسارت تولید کنندگان به علت وجود ریسک های بالا و غیر قابل کنترل،بسیاری از کشورهای در حال توسعه را مجبور می کند در جهت ثبات درآمد تولیدکنندگان برنامه ریزی کنند.بیمه ی محصولات کشاورزی در تعدادی از کشورهای در حال توسعه مکانیزمی است در جهت کاهش عدم ثبات درآمد تولیدکنندگان بخش کشاورزی،از طریق کاهش ریسک تولید و عملکرد.بخش کشاورزی به علت نوسان های جوی بر خلاف بخش صنعتی ،همیشه زمینه ی فعالیت پرخطری محسوب می شود.کشاورزان برای کنترل و پایین آوردن ریسک این بخش همواره تلاش می کنند امّا به رغم این تلاش های گسترده،حوادث غیر مترقّبه ی طبیعی و فاجعه آمیز،هنوز هم در فعّالیت های بخش کشاورزی تهدیدی جدّی به شمار می آید.اینجاست که بیمه می تواند با ارائه ی سرویس مناسب و تامین انواع پوشش های بیمه ای نقش اساسی در تقویت این بخش بر عهده بگیرد.بر همین اساس نظام بیمه محصولات کشاورزی از آغاز قرن بیستم مورد توجه جدی کشورها قرار گرفت.در بسیاری از کشورها،بیمه ی کشاورزی یکی از فعالیت های شرکت های بزرگ بیمه ی تجاری است و بخشی از عملکرد کلی آنها محسوب می شود،به طوریکه هم اکنون ضرورت حضور بیمه در بخش کشاورزی در همه ی دنیا محسوب شده و به تناسب سیاست های داخلی کشورها به شیوه های مختلف به اجرا در آمده است.
