گسترش جهانی شدن و رشد مبادلات تجاری بین اقتصادها، تأثیرپذیری اقتصادها از یکدیگر را افزایش داده است که از این میان، اقتصادهایی که سهم تبادلات تجاری آنها از تولید ناخالص داخلی بیشتر است (باز تر هستند)، بیشتر متأثر از تحولات جهانی، بویژه تحولات در اقتصاد شرکای تجاری عمده شان، هستند. بر این اساس، این مطالعه با هدف بررسی اثر سیاست های پولی چین بر درجه باز بودن اقتصاد ایران طی سال های 2012-2002، رابطه علیّت بین متغیرهای پولی و تجاری این دو کشور را مورد تحلیل قرار می دهد. برای این منظور، از آزمون تصحیح خطای برداری، علیّت گرنجری و وجود رابطه همجعی جوهانسون- جوسیلیوس استفاده می شود. نتایج بدست آمده از این مطالعه بیانگر این واقعیت است که سیاست های پولی اعمال شده بر روی درجه بازبودن چین اثر گذارتر است تا ایران از طرفی نتایج آزمون گرنجر نشان می دهد که ارتباط دو سویه بین این دو متغیر وجود دارد، یعنی عرضه پول می تواند بر درجه باز بودن و همچنین درجه باز بودن می تواند بر عرضه پول در کشور چین تأثیر بگذارد و درجه باز بودن چین، درجه باز بودن ایران را تحت الشعاع خود قرار می دهد
