منطقه کجور در تاریخ کرانههای جنوبی دریای مازندران از جایگاهی ویژه برخوردار است و شهر کجور در طی دوران اسلامی مرکز ناحیه رویان و سپس استندار بوده است. شاخصترین محوطه دوران اسلامی این منطقه، آثار وسیع موسوم به خرابهشهر در شمال شهر امروزین کجور است که با توجه به وسعت و شواهد باستانشناختی موجود به عنوان شهر قدیم کجور (مرکز ولایت رویان) شناخته میشود. در مجاورت سوی غربی این آثار و بر بازویی برآمده از ارتفاعات شمالی شهر کجور، محوطه موسوم به «سوته قلعه» قرار گرفته است. این قلعه غالبا از سوی پژوهشگران به عنوان «قلعه مارانکوه کجور» که بر اساس روایت «تاریخ عالم آرای عباسی»، در دوران شاه عباس صفوی به آتش کشیده و تخریب شد شناخته میشود. در تابستان 0029برنامه گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و حریم این محوطه انجام پذیرفت. نتایج اولیه حاصل از بررسی و گمانه زنی در این محوطه علاوه بر مشخص نمودن حدود عرصه محوطه، نشانگر آن است که قدمت نمونههای سفالهای سطحی پراکنده در پیرامون قلعه تا عصر آهن 9میرسد اما در مورد بنای قلعه نیاز به کاوشهای بیشتر است. شواهد سفالی همچنین بیانگر استقرار دوران تاریخی (اشکانی- ساسانی) و سدههای اولیه و میانی اسلامی در این محوطه است. با این حال در این فصل از بررسی سطحی و گمانهزنی، هیچگونه شواهدی از دوران صفوی در این محوطه به دست نیامد و بر این اساس تا کنون شواهد باستانشناختی برای انطباق «سوته قلعه» با «قلعه مارانکوه کجور» در دست نیست. با این حال اظهار نظر قطعی در این زمینه نیازمند ادامه کاوشها در این محو
