مهدی نبوی نیک

مقدمه و اهداف یکی از چالش‌های عصب شناختی بیماری مالتیپل اسکلروروزیس (ام اس)، تعادل و ضرورت اندازه‌گیری و ارزشیابی تعادل بیماران، بوده است. بر این اساس، یکی از مسائل در این زمینه، استفاده از آزمون‌های مختلف در جایگزینی و استفاده متنوع از آن‌ها بوده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی همبستگی میان آزمون‌های متداول سنجش تعادل بیماران بود. مواد و روش‌ها برای سنجش همبستگی میان مقیاس تعادل برگ، آزمون دسترسی عملکردی و مقیاس اعتماد تعادل در فعالیت‌های روزانه، آزمون‌های زمان بلند شدن و رفتن، شاخص راه رفتن پویا، آزمون تغییریافته رومبرگ با چشم باز، آزمون تغییریافته رومبرگ با چشم بسته و پرسش‌نامه معلولیت سرگیجه، از 41 بیمار ام‌اس (27 زن و 14 مرد) با درجه ناتوانی 4/5 و کمتر (میانگین4/02 و انحراف‌معیار0/61) استفاده شد. آزمون‌ها در دو روز مستقل به‌طور تصادفی برنامه‌ریزی و اجرا شدند و میان آن‌ها استراحت کافی وجود داشت. تحلیل همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین نتایج آزمون‌های تعادل انجام شد. . یافته ها بین مقیاس راه رفتن پویا با دسترسی عملکردی، تعادل برگ و اعتماد در فعالیت‌های روزانه، همبستگی بالا و معناداری وجود دارد ((P≤0/001. همچنین ارتباط بالا و معناداری میان آزمون اعتماد در فعالیت‌های رزوانه با آزمون تعادل برگ وجود دارد (P≤0/001). همبستگی بین آزمون تعادل برگ و آزمون دسترسی عملکردی، یک ارتباط بالا و معنادار بود (P≤0/001). نتیجه‌گیری یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد آزمون تعادل برگ به‌عنوان یکی از آزمون‌های تعادل پرکاربرد در بیماران ام‌اس و سایر بیماری‌های مختل‌کننده تعادل، همبستگی بالایی با آزمون‌های اعتماد در فعالیت‌های رزوانه، راه رفتن پویا و دسترسی عملکردی دارد که به‌عنوان آزمون‌های تکمیلی پیشنهاد می‌شوند. نتایج پژوهش حاضر می‌تواند به درمانگران و عصب‌شناسان برای انتخاب آزمون‌های معتبر در شرایط و با اهداف متفاوت و در سطوح مختلف بیماری‌های ام‌اس کمک‌کننده باشد.