علامه سید محمد حسین طباطبائی به عنوان یکی از فیلسوفان و برجسته ترین مفسران قرآن کریم، از چهره های علمی معاصر جهان اسلام به شمار می رود. از این رو، نگارندگان در این پژوهش پس از بررسی اندیشه سیاسی ایشان در جایگاه یک فیلسوف سیاسی، به دنبال پاسخ به این سوال می باشند که؛ مولفه های مطلوبیت حکمرانی در آثار ایشان و نسبت سنجی آن با نظریه حکمرانی خوب چه می باشد؟ یافته های پژوهش بر اساس گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای، و با استفاده از چارچوب نظری "هرمنوتیک قصدگرای اسکینر"، حاکی از این است که در نگاه علامه طباطبائی، مسئله حکمرانی وابسته به دین است و از این منظر می توان رابطه میان دین و سیاست را رابطه عموم و خصوص من وجه دانست، که بر این اساس سیاست به دو نوع دینی و غیر دینی تقسیم می گردد. "نظریه جامعه سازی اسلام"، بخشی از تبیین ایشان از مباحث اجتماعی اسلام است که در بطن این نظریه با یک رهیافت تمدنی مولفه های حکمرانی مطلوب، تبیین می گردد. ایشان در ارتباط با حکمرانی بر سه مولفه کلی عدالت اجتماعی و برابری، ساختار مستحکم نظام قانونی مبتنی بر اخلاق توحیدی و حق مشارکت، مسئولیت همگانی و نظارت مستمر تاکید می کنند.
