امروزه مواد غذایی پرورشی با منبع دریایی، حدود نیمی از کل تقاضای جهانی تغذیه برای مصرف انسان را تشکیل می دهد. همانطور که صنعت آبزی پروری به رشد خود ادامه می دهد، بازار خوراک آبزیان نیز در حال توسعه است. در حال حاضر، برخی از مواد تشکیل دهنده خوراک آبزیان از ماهی های ارزان قیمت (به صورت پودر ماهی) و گیاهان تهیه می شود. تولید پودر ماهی را به دلیل افزایش فشار بر پایداری اکوسیستم های آبی، نمیتوان افزایش داد. از این رو باید تولید منابعی جایگزین و سازگار با محیط زیست برای مواد تشکیل دهنده خوراک آبزیان توسعه یابد. زیست توده ریزجلبک ها پتانسیل بالقوه برای استفاده به عنوان منبع تغذیه جایگزین را نشان می دهد، زیرا متابولیتهای سلولی این میکروارگانیسم ها حاوی ترکیبی از اسیدهای آمینه ضروری، اسید های چرب غیر اشباع، ویتامین ها و رنگدانه ها هستند. در کنار این خواص منحصر به فرد و ترکیبات فعال زیستی که یک جزء اصلی در تغذیه آبزیان می باشد، ریزجلبک ها می توانند باعث افزایش بقای گونه های پرورشی، بهبود رنگ و کیفیت فیله شوند. ریزجلبک ها بالاترین بهره وری زیست توده ای را در میان فتوسنتزکنندگان از جمله محصولات علوفه ای دارند و بنابراین از پتانسیل تجاری بالایی برخوردارند. همچنین، تولید ریزجلبک ها نیازی به زمین زراعی و منابع آب خاص نداشته، از این رو خوراک مبتنی بر ریزجلبک ها به پایداری محیط زیست کمک شایانی می نماید. این مقاله مروری بر مطالعات انجام شده در خصوص پتانسیل و کاربرد ریزجلبک ها در تغذیه آبزیان جهت افزایش بهره وری تولیدات آبزی پروری است.
