فناوری نانو رشته ای با کاربرد های مختلف در زمینه های علوم انرژی، پزشکی، علوم مواد و بیوتکنولوژی است که همچنان در حال رشد است. مساله اصلی مربوط به این پژوهش ساخت سطوح فوق آبگریز با پایداری مکانیکی مطلوبست .توسعه نانوتکنولوژی مزایای زیادی را در ساخت و بهبود خواص سطوح فوق آبگریز به ارمغان آورده است که در پاسخ به نیاز رو به رشد استفاده از سطوح آبگریز در تجهیزات مختلف پیشنهاد شده اند. بسیاری از گروه های علمی در مورد فوق آبگریزی سطوح شامل جزء گرافنی و مشتقات مشابه آن مطالعه کرده و گزارش داده اند. ساخت وسایلی که دارای خواص ضد چسبندگی و خود تمیز شوندگی با خوردگی و اصطکاک کم هستند، از ترکیب این مواد دو بعدی شگفت انگیز )گرافن و مشتقات آن( با نانوذرات ممکن می شود. این سطوح در ساخت منسوجات و لباس های ضد آب و آلودگی، شیشه های آپارتمان ها بویژه برج های مسکونی و تجاری، آینه ها، شیشه اتومبیل، عینک طبی، بدنه قایق ها و کشتی ها برای محافظت در برابر تشکیل لایه ها و رسوبات زیستی و ... کاربرد دارند. پایداری شیمیایی و مکانیکی این پوشش ها، ماندگاری خاصیت فوق آبگریزی و طول مدت استفاده، قابلیت زدایش آسان از سطح و تجدید پوشش در صورت نیاز همچنان چالش هایی در زمینه تجاری شدن و گسترش کاربرد آنهاست. یکی از ویژگی های گرافن مساحت سطح بسیار بالا و قابلیت آن برای پشتیبانی و استقرار نانوذرات است که در یک اثر هم افزاینده منجر به بهبود خواص کامپوزیت در مقایسه با اجزا تشکیل دهنده آن میشود. لذا ما در این پژوهش بدنبال ساخت یک هیبرید نانوساختار بر پایه گرافن یا مشتقات آن و نانوذرات به منظور دست یابی به یک پوشش فوق آبگریز روی شیشه هستیم. همچنین پایداری مکانیکی این پوشش را بررسی خواهیم کرد. برای مشخصه یابی نانوساختارها میتوان از میکروسکوپهای SEM ، TEM و روش های طیف سنجی از قبیل XRD ، FTIR ، Xmap ، XPS، EDX،رامان و ... استفاده کرد.
