با توجه به ابعاد مختلف اقتصادی و اجتماعی پدیده فقر و اهمیت مسئله کاهش فقر در کشورها و نظر به تاثیرپذیری آن از مصرف انرژی، مطالعه حاضر به بررسی و تجزیه و تحلیل تاثیر میزان مصرف انرژی در ایران بر فقر در کل کشور می پردازد. بدین منظور با به کارگیری روش اقتصادسنجی معادلات هم زمان و تخمین زن های حداقل مربعات دو مرحلهای(2SLS ) و حداقل مربعات سه مرحلهای( 3SLS) رابطه بین مصرف انرژی و فقر در ایران طی دوره زمانی 1368 تا 1394 مورد آزمون کمی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که افزایش مصرف انرژی در کشور طی دوره مورد مطالعه با تاثیر مستقیم بر فقر منجر به کاهش آن شده و از سوی دیگر با تاثیرگذاری مثبت بر رشد اقتصادی و بهبود توزیع درآمد، به طور غیر مستقیم نیز آن در کاهش فقر موثر است. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده، شواهد کافی مبنی بر تاثیرگذاری مثبت اجرای طرح هدفمندی یارانه ها بر کاهش فقر و نابرابری در سال های اجرایی شدن آن در اقتصاد ایران وجود ندارد و لذا انتظار می رود سیاستگذاران اقتصادی کشور به هنگام تدوین سیاست های تاثیرگذار بر بخش انرژی مانند اجرای مراحل تکمیلی طرح هدفمندی یارانه ها، پیامدهای مختلف ناشی از آن را مدنظر قرار دهند.
