چکیده مقاله: تربیت یکی از مهم ترین موضوعات و ضرورت های زندگی بشری است که در صورت غلفت از آن منزلت انسانی در معرض تهدید قرار می گیرد و به مرز حیوانیت یا پایین تر از آن عدول می نماید. ضرورت مسیله تربیت در زندگی انسان در تاریخ اندیشه فلسفی بر کسی پوشیده نیست و در ادیان از جمله دین مبین اسلام بر آن تاکید وافری شده است به نحوی که در آیات قرآن کریم تزکیه یا همان تربیت یکی از اهداف بعثت پیامبران بیان شده است. از آنجا که هر گونه رشد و تحولی در زندگی انسان در بستر و زمینه های متناسب و مقتضی تحقق می یابد ، تربیت اخلاقی نیز بر همین اساس نیازمند بستر و زمینه مساعد و متناسبی است. خانواده یکی از مهمترین بستر ها ی مهم در مورد تربیت آدمی است. هدف تحقیق حاضر این است کهبیان نماید خانواده چگونه می تواند در مسیله تربیت انسان نقش موثری ایفاء نماید. نویسنده تلاش می کند با تکیه بر برخی آموزه های دینی ، نقش خانواده را در امر تربیت فرزند در جهانی که از آن به دهکده جهان تعبیر می گردد مورد تبیین قرار دهد. نتیجه این است که خانواده و به عبارتی والدین از طریق تقویت و رشد خصیصه تعقل قادر هستند تا فرزندان را برای زندگی متعالی در دهکده جهانی آماده سازند
