مقدمه و هدف: با توجه به تغییرات روز افزون در آموزش، استفاده از دیدگاه ها و نظریات جدید مانند سازنده گرایی حائز اهمیت می باشد. سازنده گرایی، رویکردی است که تأثیرات ژرفی بر رویکردهای یادگیری گذاشته است و چشم انداز و نوع نگاه به ماهیت یادگیری و به تبع آن آموزش، تدریس، فراگیر، محتوی، نقش معلم و محیط یادگیری را اساساً دچار تغییر کرده است. علوم پزشکی نیز از این زمینه مستثنی نیست بر این اساس، پژوهش حاضر هدف خود را بر بکارگیری آموزش مبتنی بر سازنده گرایی در حوزه آموزش علوم پزشکی در بین دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران نهاده است. روش ها: روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری، دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران که روی هم 1400نفر بودند و با روش نمونه گیری تصادفی نسبتی 302 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود که شامل 4 عنصر هدف، محتوا، راهبردهای یاددهی- یادگیری و ارزشیابی می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی( میانگین و انحراف معیار) و استنباطی( T تک نمونه ای) در محیط نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که از نظر دانشجویان پزشکی، از منظر سازنده گرایی در عنصر هدف(12/2)، محتوا( 97/2) و ارزشیابی(95/2) پایین تر از حد متوسط و در عنصر راهبردهای یاددهی- یادگیری(09/3)، بالاتر از حد متوسط می باشد. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت رویکرد سازنده گرایی در آموزش علوم پزشکی،لازم است استادان و سیستم آموزش عالی بیش از پیش به این رویکرد توجه کنند چرا که این رویکرد، یادگیری عمیق تر و کاربردی تری را به دنبال خواهد داشت.
