فضای رقابتی به وجود آمده در صنعت گردشگری بین المللی، ضرورت توجه به توان رقابتی مقاصد را خیلی زود نمایان کرد. افزایش توان رقابتی که منجر به حفظ و افزایش سهم بازار می شود، هدف اصلی بسیاری از مقاصد گردشگری دنیا قرار گرفته است. از این رو پژوهش حاضر سعی کرده تا با استفاده از روش ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ- ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ و با ﺑﺮرﺳﯽ و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ آﺧﺮﯾﻦ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ و ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻋﻠﻤﯽ در زﻣﯿﻨﻪ گردشگری شهری و ارزیابی رقابت پذیری مقاصد گردشگری شهری و بررسی نوع برخورد کشورهای مختلف جهان برای افزایش توان رقابت پذیری گردشگری خود در بازار بین المللی، به ارائه راهکار برای بهبود وضعیت گردشگری شهری در ایران بپردازد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که وضعیت ایران از لحاظ توان رقابت پذیری در گردشگری شهری چندان رضایت بخش نیست و برای بهبود این وضعیت باید از دیدگاه سیاسی، اقتصادی، مذهبی، فرهنگی و طبیعی به گونه ای رفتار کند که تصویر مثبتی از مقصد در ذهن گردشگران نقش ببندد.
