بهزیستی یکی از سازه هایی است که در روانشناسی مثبت نگر به طور جدی مورد توجه قرار گرفته است و احتمال می رود که حساسیت نسبت به زیبایی-های پیرامون و درک آنها ب تواند بر سلامت و بهزیستی افراد تاثیر بگذارد. از این رو، هدف این پژوهش بررسی رابطه هوش زیباشناسی و بهزیستی روانی با میانجیگری حساسیت زیباشناسی در دانشجویان بود. روش پژوهش همبستگی با کمک مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش همه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 99-1398 بودند که نمونه ای به حجم 384 تن با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی از میان آنان انتخاب شد. ابزار استفاده شده در این پژوهش شامل مقیاس بهزیستی ریف (2002)، مقیاس هوش زیباشناسی رشید و همکاران (1396)، و مقیاس حساسیت زیباشناسی عبدالملکی (1392) بود. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که هوش زیباشناسی (p <0.01) و حساسیت زیباشناسی ((p <0.01 بر بهزیستی روانشناختی اثر مستقیم و معناداری دارند. همچنین، هوش زیباشناسی نیز بر حساسیت زیباشناسی اثر مستقیم و معناداری دارد(p<0.01). نتایج روابط غیرمستقیم نشان داد که هوش زیباشناسی با میانجی گری حساسیت زیباشناسی بر بهزیستی روانشناختی اثر معناداری دارد (p <0.01). بر اساس نتایج می توان گفت که درک زیبایی ها و حساسیت نسبت به زیبایی های پیرامون بر بهزیستی روانشناختی افراد تاثیر مثبتی دارد. از این رو، با تدوین برنامه هایی جهت آموزش و تقویت زیبا شناسی افراد، می توان انتظار بهبود بهزیستی روانی آنان را داشت.
