چکیده: در این مقاله، فرآیند برنامهریزی ایستگاههای شارژ با هدف حداکثرسازی سود صاحبان خودروها و اپراتور ایستگاه شارژ در دو مرحله انجام شده است. نخست، مدل کاملی برای فرمولبندی مسئله شارژ و دشارژ خودروها در ایستگاههای شارژ و در بازه 24 ساعته روز بعد، پیشنهاد شده است. هدف از برنامهریزی، افزایش سود صاحبان خودروها و سود ایستگاه شارژ است. در این برنامهریزی، رفتار صاحبان خودروها مانند زمان ورود به ایستگاه شارژ، میزان شارژ اولیه در زمان ورود، زمان خروج از ایستگاه شارژ و میزان انرژی درخواستی به عنوان ورودیهای مسئله انتخاب شده است. در مرحله دوم، رفتار صاحبان خودروها مدنظر قرار گرفته است. جهت مدل سازی این مسئله، از روش مونت کارلو و برای بهینهسازی از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. خروجی مرحله اول، بار ساعتی بهینه کل ایستگاه شارژ بوده است. در مرحله دوم، مکان بهینه ایستگاه شارژ با بار بدست آمده بر روی شبکه توزیع استاندارد، تعیین گشته به طوری که اهداف شبکه مانند تلفات و شاخص انحراف ولتاژ، حداقل شده و شاخص پایداری ولتاژ حداکثر شده است.
