در دهه ی اخیر تولید انرژی از طریق باد پیشرفت چشمگیری داشته است. اما با وجود مزایای فراوان انرژی باد ، استفاده از انرژی باد بطور وسیع و قرار دادن آن در شبکه برق بسیار مشکل خواهد بود.بزرگترین چالش موجود عدم قطعیت باد می باشد.بدین مفهوم که قدرت باد در طول شبانه روز ثابت نیست و همواره در نوسان می باشد و این نوسانی بودن قدرت باد هم در بخش بهره برداری از انرژی و هم در بخش برنامه ریزی استفاده از انرژی ناهماهنگی بوجود می آورد. طبیعت نامطمئن و در حال تغییر باد ،استفاده از منبع باد را در مدار قراردادن نیروگاهها،با مشکلاتی روبرو خواهد کرد.بطور معمول ورود نیروگاه های بادی به در مدار قرار دادن نیروگاه ها باعث ورود پارامتر عدم قطعیت به مسئله خواهد شد. در مقیاس کوچک شبکه می توان از انرژی باد در UC صرفنظرکرد درحالیکه در نظر گرفتن آن از اتلاف هزینه جلوگیری می کند . در ضمن با افزایش واحدهای بادی، در نظر نگرفتن آن ها باعث مشکلات عدیده ای برای سیستم خواهد شد.معمولاجهت مقابله با عدم قطعیت باد دو روش موثر خواهد بود: استفاده از حاشیه رزروهای مشخص و برنامه نویسی غیر قطعی.روش اول که تفاوت لحظه ای انرژی باد را با مقدار پیش بینی شده توسط رزروهای حاشیه ای تامین می کند از نظر قابلیت اطمینان و شرایط اقتصادی به صرفه نخواهد بود زیرا تعیین مقدار دقیق رزرو غیر ممکن خواهد بود. روش دوم که کاربردی تر است ، عدم قطعیت باد را در نظر گرفته و مسئله SUC را حل می کند . روش هایی نظیر الگوریتم تجزیه بندرز ، الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات و روش های متفاوتی برای حل این مسئله پیشنهاد شده است . مهمترین اقدام قبل از حل مسئله SUC برای این روش ها پیش بینی انرژی باد است. هدف در انجام این پروژه یافتن الگوریتمی جهت مطابقت دادن انرژی باد در دسترس با بازه ای از گذشته است.این کار باعث احتمالی شدن تبعیت یا عدم تبعیت شرایط انرژی باد فعلی از گذشته خواهد شد .بنابراین ماتریس انتقال حالت وقوع هر رخداد (پیروی از الگوی باد گذشته)برای یک بازه مشخص مثل یک روز تعیین شده و با توجه به شرایط اولیه و این ماتریس انتقال حالت، احتمال حالت های تولید باد (مثلا احتمال تولید در ساعت 4 با راندمان مشخص ) تعیین گردید.