نقش حکومت علویان در توسعه ی مذهب تشیع در طبرستان در میان کشورهای مختلف جهان مردم ایران به سابقه تشیع و محبت به خاندان پیامبر بزرگوار اسلام (ص) معروف هستند، در میان ایرانیان مردم خطه شمالی کشور یعنی تبرستان و دیلمان به شهادت تاریخ گوی سبقت را از دیگران ربوده اند. محدوده ی جغرافیای تبرستان قدیم که امروزه از آن به مازندران یاد می شود، همواره ی تاریخ یکی از کانون های اصلی و مورد توجه دوستداران ولایت علوی بوده است. به طوری که علویان که از جریان های معارض و ستیزه گر با خلفای اموی و عباسی بوده و مورد آزار و اذیت آنها بودند، برای پناه جویی و بسط و گسترش اعتقادات شیعی به این دیار روی آورده و در سال 250 هجری قمری سنگ بنای تشکیل اولین دولت مستقل شیعی را در این دیار گذاشته و بنابر دلایلی که در این تحقیق بدان خواهیم پرداخت، تا اندازه ی زیادی در دعوت خود موفق بوده و با اقبال مردم تبرستان نیز مواجه شدند. مورخان از جمله دلائل توفیق علویان در بسط و گسترش فرهنگ شیعی را در کثرت سادات علوی در این دیار، تبلیغ گسترده و چشمگیر علویان و انطباق رفتار و کردار داعیان علوی با آموزه های اسلامی و شیعی ذکر می کنند.
