زمینه و هدف: تکنولوژی‌ها به عنوان واقعیت گریزناپذیر جهان امروز پدیده‌های در حال گسترشی هستند که خمیرمایه پیشرفت افراد، سازمان‌ها و جوامع را تشکیل می‌دهند. این ابداعات در کنار محاسن بیشماری که در فرایند تمدن‌سازی و جامعه‌سازی بشر در طول تاریخ داشته‌اند،آثار مخرب و اخلالگری را نیز در حوزه‌های مختلف از جمله حوزه امنیت اجتماعی با زمینه‌سازی محیط بزه‌دیدگی و بزهکاری افراد فراهم می‌سازند. از طرفی، عمده پژوهش‌ها به تحلیل و بررسی عوارض مخرب فنی- صنعتی تکنولوژی پرداخته‌اند و کمتر به آثار مخرب و اخلالگر فناوری‌ها در سطح سازمانی و بالاخص، نظام‌های اخلاقی و ارزشی در پارادایم معرفتی که امنیت اجتماعی را با مخاطره مواجه می‌سازند، توجه داشته‌اند. روش: روش مورد استفاده در سازماندهی و انجام تحقیق در این پژوهش، «تحلیلی-توصیفی» است و تلاش می‌گردد با استفاده از اصول منطقی و علمی و با تکیه بر داده‌های مراجع معتبر علمی، به تبیین و توصیف دقیق پدیده‌های مورد بحث پرداخته شود. یافته ها: یافته‌ها بیانگر آن است که اختلالات عمیق فناوری‌ها در عصر حاضر معطوف به اختلالات در سطوح مختلف فنی، سازمانی و پارادایمی- معرفتی است که بالاخص، در حوزه ارزشی-اخلاقی آثار مخرب بنیادینی را در امنیت اجتماعی بر جای خواهند گذاشت. نتایج: مطابق طبقه‌بندی نوین ارائه‌شده در این پژوهش که منطبق با پیچیدگی‌های عصر حاضر می‌باشد و توجه به نتایج حاصله از اختلالات پارادایمی فناوری‌ها، پیشنهاد می‌شود که با استفاده از رویکرد «پیشینی» در فرایندی آینده‌پژوهانه در حوزه‌های مختلف تصمیم‌سازی، تقنینی و جرم‌شناسانه، این آثار شناسایی و در اقدامی پیشگیرانه از پیامدهای مخرب آن در عرصه امنیت اجتماعی جلوگیری به عمل آید.
