زمینه: چندین قرن است که بحث درباره ابعاد مالکیت فکری برای حمایت از اندیشمندان جامعه و جلوگیری از استثمار آنها وجود دارد. متأسفانه این دارایی غیرقابل مشاهده و قدرتمند به‌صورت فزاینده‌ای آسیبپذیر میباشد. بنابراین وضع مقررات مطلوب، ضمانت اجراهای کیفری مناسب و اجرای مؤثر قوانین به‌منظور محافظت از این حقوق ارزشمند امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر میباشد. از این روی پژوهش حاضر با هدف بررسی ضرورت حمایت کیفری از حقوق مالکیت فکری با نگاهی به بنیان اخلاقی آن شکل گرفت. نتیجه گیری: در خصوص جایگاه اخلاق در حقوق مالکیت فکری می توان دو سطح را مورد توجه قرار داد : یکی سطح فلسفی که فراتر از قواعد وضعی حقوق است و دیگری درون نظام حقوقی است که به پس از وضع قانون مربوط می شود. متاسفانه تدابیر ملی برای حمایت همهجانبه (اخلاقی و حقوقی) از مالکیت فکری کافی نبوده چرا که دیگر مسئله حمایت در داخل یک کشور خاص مطرح نیست. بلکه تسهیل و افزایش روابط و دادوستد بین ملت‌ها ضرورت حمایت کیفری گستردهتر در سطح بین‌المللی را ایجاب می‌نماید. نظام کیفری جمهوری اسلامی ایران دارای مقرراتی در زمینۀ حمایت از حقوق مالکیت فکری میباشد اما این مقررات کیفری تنها برخی از شاخه‌های حقوق مالکیت فکری را دربرمیگیرد و در بسیاری از موارد نظام کیفری جمهوری اسلامی ایران با خلاء روبرو است.
