زمینه و هدف: نهاد تعویق صدور حکم از جمله نهادهای مؤثر در جهت کاستن از رسیدگی‌های قضایی است. در پژوهش حاضر تلاش شده است به مبانی و آثار نهاد تعویق صدور حکم در ایران پرداخته شود. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع کیفی و روش نگارش مقاله نیز به صورت توصیفی و تحلیلی است. یافته‌ها: تورم زدایی کیفری، نظریات برچسب‌زنی و باز اصلاح‌پذیری از مهم‌ترین مبانی نهاد تعویق صدور حکم است. حفظ حقوق شهروندی و همبستگی اجتماعی از مهم‌ترین آثار و نتایج اجتماعی و تحقق امنیت قضایی و مسئوولیت‌پذیری دولت از نتایج عدالت محور تعویق صدور حکم می‌باشد. ملاحظات اخلاقی: انجام پژوهش حاضر با مبنا قرار دادن اصول اخلاقی میسر شده است. نتیجه‌گیری: تعویق صدور حکم به دلیل جدید بودن، نیازمند دقت است و نهادهای حقوقی و قضایی می‌بایست شرایط و معیارهای متعددی از جمله دارا بودن فرد مجرم از شرایط بهره‌مندی از این نهاد، امنیت قضایی، قضازدایی و عدالت‌محوری را مدنظر قرار دهند.
