زمینه و هدف: تغییر سبک زندگی جوامع در دهه‌های اخیر و گرایش اکثریت افراد جامعه ایران به فضای مجازی به عنوان محل دوم زندگی زمینه همگامی سیاست جنایی با این تغییر و تحوّلات و اتخاذ سیاست‌های نوین و کارآمد تقنینی و قضایی را ایجاد کرده است. سیاست جنایی ایران بایستی از این تحوّلات متأثّر گشته و در جهت ترسیم سیاست جنایی نوین در حوزه فضای مجازی قدم بردارد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نوع پژوهش، توصیفی-تحلیلی است که با استفاده از منابع کتابخانه‌ای مطالب جمع‌آوری و تحلیل شده‌اند. یافته ها: تدقیق در سیاست ترسیم‌شده منتهی به نتیجه‌ای است که حکایت از انسداد و ناکارآمدی دارد. انسداد در تعقیب جرایم رایانه‌ای به لحاظ تورّم کیفری، قواعد ناکارآمد صلاحیت، ابهام در مفهوم جرایم مشهود رایانه‌ای، خلأ هنجاری و ناکارآمدی ادله الکترونیکی جلوه‌های بحران در سیاست جنایی ایران در زمینه جرایم رایانه‌ای هستند که متأثّر از تفکّرات، رویکردها و سیاست‌های سنّتی در قبال پدیده‌های نوظهور به وجود آمده‌اند. نتایج: راه‌حل پیشگیری از تشدید بحران موجود، ترسیم و اعمال سیاست جنایی تلفیقی، افتراقی و تعامل‌گرا در حوزه تقنین و اصلاح مقررات در پرتو سیاست‌های مذکور است.
