در پژوهش حاضر مسئله ی اساسی پیش رو، چگونگی ایفای نقش متغیر گرایش به کارآفرینی بر متغیر پاسخگویی عملیاتی توسط متغیرهای تعدیل کننده ی آشفتگی تکنولوژیکی و شدت رقابتی می باشد. سپس مسئله ی تاثیر متغیر پاسخگویی عملیاتی بر متغیر عملکرد تجاری مورد بررسی قرار می گیرد. این پژوهش با هدف کاربردی و ماهیت داده های کمی و همچنین با شیوه ی گردآوری نظری داده ها به تحلیل مسئله ی فوق می پردازد. در واقع هدف از تحلیل چنین پژوهشی، بالا بردن سطح اثرگذاری گرایش به کارآفرینی در درون شرکت هاست. جامعه ی آماری پژوهش، شرکت های مستقر در استان مازندران در انواع صنایع تولیدی می باشد. برای جمع آوری داده ها از ابزار پرسشنامه با سوالات، در طیف لیکرتی 5 درجه ای )از 1 کاملا مخالفم تا 5 کاملا موافقم( کمک گرفته شد مورد قبول واقع شد. سپس داده ها با کمک نرم افزار / و پایایی داده ها به وسیله ی آلفای کرونباخ 151 Smart PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و با نمایش ضرایب مسیر)ضرایب بارعاملی( و ضرایب معناداری Z ، نتایج حاکی از آن شد که هیچ یک از متغیرهای تعدیل کننده ی آشفتگی تکنولوژیکی و شدت رقابتی تاثیر مثبت و معناداری در تاثیرگذاری گرایش به کارآفرینی بر پاسخگویی عملیاتی ندارند. اما متغیر گرایش به کارآفرینی به تنهایی و به طور مستقیم بر پاسخگویی عملیاتی تاثیر مثبت و معناداری می گذارد. در پایان نیز فرضیه ی تاثیر متغیر پاسخگویی عملیاتی بر متغیر عملکرد تجاری رد شد و نشان داد که پاسخگویی عملیاتی تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد تجاری ندارد.
