در میان حوادث و بلایای طبیعی، زلزله به دلیل غیر قابل پیش بینی بودن، یکی از مخرب ترین این بلایا به شمار می رود. زلزله های مخرب و فاجعه آمیز در ایران نشان داده است که ایران کشوری زلزله خیز است و هیچ نقطه ای از آن از خطر زلزله در امان نیست. زمین لرزه های گاه و بیگاه امروزی کوه های البرز مرکزی نیز نشانه تداوم فشارش حاکم بر زمین است. با بررسی های به عمل آمده در منطقه که دوران جوانی خود را طی می کند، حرکات تکتونیکی زیاد می باشد. از جمله این حرکات لرزش های کوچک و گاهی بزرگ که به صورت زلزله اتفاق می افتد. هدف از انجام این تحقیق شناسایی مناطق پر خطر زلزله و در نهایت پهنه بندی آن در دامنه های شمالی البرز مرکزی می باشد. برای نیل به این منظور به کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی از معیارهای موثر در وقوع زلزله شامل زلزله های دستگاهی و همچنین خطوط شکستگی پوسته یعنی گسل ها ارزش گذاری شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. جهت پهنه بندی زلزله بر اساس خطوط گسل بعد از تهیه نقشه زمین شناسی منطقه مورد مطالعه، نقشه گسل ها بر اساس نقشه زمین شناسی رقومی شد. در نقشه گسل دو عامل طول گسل و فاصله از گسل (حریم گسل) مورد توجه قرار گرفته است. در رابطه با معیار زلزله در این تحقیق فراوانی وقوع تمام کانون های لرزه ای از سال 1900 تاکنون در نظر گرفته شده است. اما از آنجا که زلزله های با بزرگی بیش از 5 ریشتر در تحلیل لرزه ای مورد توجه قرار می گیرند، در این تحقیق یا یک دید محافظه کارانه ای وقوع زلزله هایی با بزرگی بیش از 5/4 ریشتر در نظر گرفته شده است. در نهایت معیار های مذکور هم پوشانی داده شده و نقشه پهنه بندی خطر زلزله در محدوده البرز مرکزی تهیه شده است. نتایج حاصل از آن به کمک روش های شاخص وزنی و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) به صورت چهار کلاس با پهنه خطر خیلی زیاد، زیاد، متوسط، کم ارائه شده است. نتایج نشان داد با توجه به نقشه های تهیه شده توسط دو روش شاخص وزنی وتحلیل سلسله مراتبی (AHP)، پهنه بندی خطر به روش تحلیل سلسله مراتبی با دقت بیشتری همراه است که طبق این روش 67/21 درصد منطقه در پهنه خطر خیلی زیاد، 47/53 درصد منطقه در پهنه خطر زیاد، 33/19 درصد منطقه در پهنه خطر متوسط، 51/5 درصد منطقه در پهنه خطر کم قرار دارد.
