عیسی جوکار سرهنگی

آبخوان کارستی در مناطق نیمهخشک نقش بسیار حیاتی در زندگی مردم دارد. از اینرو شناخت پتانسیل آلودگی آبخوانها و قابلیت آسیبپذیری آنها در بخشهای مختلف از اهمیت بسزایی برخوردار است. منطقه غرب ایران به دلیل گسترش رشته کوه اغلب کربناته زاگرس دارای آبخوانهای کارستی متعددی است که ازنظر شرایط زیستمحیطی و فعالیتهای گسترده انسانی در معرض آلودگی قرار دارند. هدف پژوهش برآورد میزان و تهیه نقشه آسیبپذیری آبخوان کارستی دشت الشتر واقع در استان لرستان در برابر انتشار آلودگی با مدل کپ ) (COPاست. این مد ل با استفاده از سه عامل، لایه پوشاننده ) ،(Oغلظت جریان) (Cو رژیم بارش ) (Pبه ارزیابی آسیبپذیری منابع آب کارست در برابر آلودگی میپردازد. نتایج پژوهش نشان میدهد که به ترتیب 35/01 ،28/76 ،19/14و 17/09درصد از مساحت منطقه در پهنه آسیبپذیری خیلی کم، کم، متوسط و بالا واقع شده که حاکی از آسیبپذیری تقریباً پایین این آبخوان کارستی نسبت به آلودگی است. یافتههای پژوهش نشاندهنده این امر است که به ترتیب اهمیت عامل لایه پوشاننده، عامل رژیم بارش و عامل غلظت جریان در آلودگی آبخوان الشتر نقش دارند. به دلیل وسعت کم کارستهای کاملاً توسعهیافته و شیب زیاد مناطق دارای کارست توسعهیافته، نقش عامل غلظت جریان در آلایندگی آبخوان الشتر کمتر است و به علت روند خشکسالیهای دهههای اخیر و نیز تغییر نوع بارش از برف به باران رگباری که آب ماندگاری و درنتیجه نفوذ کمتری را در حوضه کارستی الشتر دارد، از اهمیت رژیم بارشی در آسیبپذیری آبخوان الشتر کاسته است. در نهایت عامل لایه پوشاننده به دلیل نفوذپذیری بالای دشت آبرفتی الشتر زمینه آلودگی آبخوان را فراهم کرده است. بهطورکلی در منطقه موردمطالعه به ترتیب P ،Cو Oبیشترین نقش را در میزان آسیبپذیری منطقه دارا میباشند