روایات در مذمّت غیبت و زشتی آن بسیار زیاد است تا جایی که آن را شدید تر از زشتی زنا و ربا دانسته اند و یا گفته شده نماز و روزۀ غیبت کننده تا چهل شبانه روز پذیرفته نیست.سخن ما در بادۀ حرمت غیبت نیست چرا که حرمت آن،مسلّم و غیر قابل انکار است. آنچه که مدّ نظر ماست این است که وقتی شخصی خودش را از طریق گفتار و تصویر و فیلم در _فضای مجازی _ در معرض قضاوت عموم قرار می دهد آیا سخن گفتن دربارۀ نوشته ،تصویر یا فیلمی که خودش منتشر کرده، غیبت محسوب می شود یا نه؟ به نظر می رسد ادلّه حرمت غیبت شامل غیبت فضای مجازی که تجاهر به فسق است نمی شود.
